• We worden bij voorkeur bij de opstart van het dossier betrokken omdat dit ons de mogelijkheid geeft om de situatie samen met de hulpverlener te exploreren vanuit onze expertise.
• Bij een eerste consult (aanmelding) ligt de focus op het verhelderen van de vraag. Wanneer we o.b.v. de vraagverheldering merken dat er diensten zijn die vanuit hun specifieke expertise een beter antwoord kunnen bieden op de noden, verwijzen we door.
• We zitten samen met de hulpverlener(s) voor een dossierbespreking: de geschiedenis van het gezin, de moeilijkheden, de krachten, … worden bevraagd en besproken. We gaan samen met de hulpverleners na welke mogelijke ‘andere’ manieren er zijn om naar de situatie te kijken en wat de cultuursensitieve strategieën zijn om verder te werken met de jongere en zijn context.
• De hulpverlener kan ons betrekken bij een gesprek met de jongere en zijn context.
• Doorheen het hulpverleningstraject blijven we aanwezig als procesbegeleider en kan de hulverlener steeds beroep doen op ons om zaken te bevragen en/of te bespreken.

We bekijken met de hulpverlener of er een taalbarrière is en doen beroep op een sociaal tolk wanneer we in gesprek gaan met de jongere en zijn context.

OTA ondersteunt de hulp- en dienstverlening die wordt aangeboden of georganiseerd vanuit de Intersectorale Toegangspoort, de gemandateerde voorzieningen en de sociale diensten voor gerechtelijke jeugdbijstand.

De rechtstreeks toegankelijke jeugdhulpverlening kan bij OTA terecht voor een adviserend consult.

De woonplaats van de aangemelde jongere bepaalt welk OTA bevoegd is. Voor gezinnen die woonachtig zijn buiten de regio Vlaams-Brabant & Brussel verwijzen wij door naar onze partners.

Het referentiekader van een persoon met een migratieachtergrond bestaat uit een complex samenspel van migratiegebonden factoren, de maatschappelijke positie en de betekeniswereld. Op dezelfde wijze wordt ook de hulpverlening beïnvloed door de maatschappelijke context, de organisatiecultuur en de visie op opvoeding en ondersteuning.

De medewerker van OTA vertrekt vanuit:

• ‘meervoudige partijdigheid’: ieders verhaal wordt aandachtig beluisterd zonder daarbij de verdediging op te nemen voor de ene of andere partij.
• De ondersteunende positie: de expertise en regie van het hulpverleningsproces blijft bij de hulpverlener.
• Belang van verbale en non-verbale communicatie: we streven naar een (nieuwe) verbinding tussen jongeren, hun gezin en de betrokken hulpverleners door in te zetten op een optimale communicatie.

In de ondersteuning van de aanmelder worden verschillende methodieken gebruikt om de verwevenheid van de problematische leefsituatie met inter- en intraculturele mechanismen te expliciteren.

• De situatie wordt met de consulterende dienst, jongere en context verkend en herkaderd. De betekenissen worden tijdens de verkenning van hun vanzelfsprekendheid ontdaan door aanvullende informatie te geven, vragen te stellen, andere betekenissen binnen te brengen, …
• Via betekenisbemiddeling proberen we een dialoog op gang te brengen tussen de verschillende partijen: de betekenissen worden over en weer uitgeklaard door middel van (aparte) gesprekken met alle betrokken partijen. Nadat de betekenissen op elkaar zijn afgestemd en de onderhandelingsmarges verbreed, kan het eigenlijke belangenconflict voorwerp worden van bemiddeling en kan er gewerkt worden aan een compromis.

Cultuursensitief werken is belangrijk om zorg op maat te kunnen bieden aan jongeren met een migratieachtergrond. Maar wat is dat nu eigenlijk ‘cultuursensitief werken’? Waarom is het zo belangrijk om cultuursensitief te werken? Hoe kunnen we dit doen in de praktijk? Tijdens de vorming cultuursensitief werken worden deze vragen beantwoord.

Een wereldbeeld is een algemeen idee dat de mensen hebben over de wereld waarin we leven. Dit wordt onder andere beïnvloed door iemands ervaringen, opvoeding en levensbeschouwing. Tijdens de vorming bespreken we vaak voorkomende verschillen in wereldbeelden en focussen aan de hand van casussen uit de praktijk op specifieke thema’s die regelmatig terugkomen in de hulpverlening. We staan ook stil bij hoe we kunnen omgaan met een diversiteit aan wereldbeelden zodat we hulpverlening op maat van jongeren met een migratieachtergrond kunnen aanbieden. Vertrekkende vanuit het ‘concept’ van wereldbeelden, hebben we vormingsmodules m.b.t. specifieke doelgroepen: niet begeleide minderjarige vluchtelingen, Roma, Sub-Sahara Afrikaanse gezinnen,…

Migreren heeft een impact op een individu en zijn/haar gezin: we bekijken wat de voornaamste impact van migratie is en welke gevolgen dit heeft voor de hulpverlening. We gaan na hoe het is om op te groeien binnen een migratiecontext: wat is de mogelijke impact van migratie op de identiteitsontwikkeling van jongeren? Daarbij besteden we ook aandacht aan hoe de opvoeding wordt bepaald door het kindbeeld, of anders gezegd, de visie op ‘het kind’. Dit bepaalt o.a. hoe we kijken naar de ontwikkelingen van een kind en daardoor ook hoe men veronderstelt dat een ouder zijn rol als opvoeder opneemt. We bekijken de diversiteit aan kindbeelden en de daarmee gepaard gaande opvoedingsmethoden en –technieken waarbij we dieper ingaan op een aantal thema’s die aanleiding geven tot verontrusting (vb. gebruik van fysieke straffen, …). We gaan na hoe we hier als hulpverleners mee kunnen omgaan.

We bespreken de verschillende manieren om naar ‘ziekte’ te kijken. Wat wordt gezien als de oorzaak van, bijv. ontwikkelingsstoornissen? Welke oplossingen zien we vanuit ieders referentiekader? We bekijken specifieke situaties die voorkomen binnen de context van jouw organisatie. Voorbeelden hiervan zijn: ‘bezetenheid’ als de verklaring voor gedragsproblemen bij een kind, moeilijkheden bij een gedeelde visie te hebben met ouders rond de diagnose van ADHD,… We onderzoeken wat de hulpverlening kan doen in deze situaties.

We reiken tools aan die kunnen gebruikt worden om de communicatie in een interculturele context te vergemakkelijken. Daarbij staan we onder andere stil bij de invloed van de ‘blinde vlekken’ van de hulpverlening, de methodiek van ‘onderhandelbare en niet-onderhandelbare kaders’ om een gesprek aan te gaan over wat ‘verboden’ is binnen een specifieke context en waar ruimte is voor onderhandeling, het TOPOI model als methodiek om te ondzerzoeken waar de ruis zit in de interculturele communicatie,…

Welke elementen spelen een rol in het radicaliseringsproces van een jongere? Na het bespreken van de verschillende elementen, kijken we hoe maatschappelijke tendensen, zoals polarisering, een invloed hebben op het welbevinden en de identiteitsontwikkeling van jongeren. Vanuit deze informatie bekijken we hoe we hiermee aan de slag kunnen gaan. We gaan na hoe we zelf uit het polariserende discours kunnen stappen om op een constructieve manier aan de slag te gaan met de jongere.

Deze vorming is nog in ontwikkeling. Later meer!

Indien je een vraag hebt rond een thema dat in de bovenstaande lijst niet aan bod komt, bekijken we graag of wij een pakket op maat kunnen ontwikkelen. Dus indien je een vorming zoekt over een thema gelinkt aan cultuursensitief werken, contacteer ons!

Binnen het project ‘cultuursensitief vormen en sensibiliseren’, engageren wij ons samen met de andere OTA’s om te focussen:
• op de doelgroep van minderjarige vluchtelingen (en hun context). Hulpverleners uit de IJH regio Vlaams-Brabant en Brussel kunnen bij OTA terecht voor een advies of bemiddelingsopdrachten in dossiers.
• op de impact van de radicaliseringsprocessen: we bieden vorming aan op maat van de (jeugd)hulpverlening en advies of bemiddelingsopdrachten in dossiers.

In samenwerking met het Brusselse samenwerkingsverband 1 Gezin 1 Plan, Sonja Erteejee, stellen we ons reguliere aanbod open voor hun partners: zij kunnen ook bij ons terecht voor casusondersteuning, intervisie en vorming. Voor meer informatie kan je contact opnemen met ons.